As part of the TOURNEE project, “IPA 2 Program - Italy - Albania - Montenegro” Masterclass - Laboratories & Events 19 September, 7pm at the Bylis Theater. Anti comedy "The bald Singer". "The Bald Singer" is a work of absurd theater (Eugene Ionesco), directed by Spiro Duni.
“The bald singer” is a work of absurd theater (Eugene Ionesco), a work of all time, a reflection of the moral and mental bankruptcy of human society. At the same time mirroring a world of people who are at a crossroads because they can no longer communicate with themselves .... Values have become antivalues, language is no longer a means of communication but a means of lying and deceit. Words have turned into shells of silly sounds, in a world that has lost its identity, that has lost everything human, where the unconscious people no longer have reason to communicate. In the work, the most unnatural things turn into natural. The theater of the absurd re-examines the fate of man, reexamines our existence ...
“Këngëtarja tullace” është një vepër e teatrit absurd (Eugene Ionesco), me regji të Spiro Duni. Një vepër për çdo kohë, pasqyrë e falimentit moral dhe mendor të shoqërisë njerëzore.
Njëkohësisht pasqyrimi i një bote njerëzish që gjenden në udhëkryq, sepse nuk mund të komunikojnë më as me veten.... Vlerat janë kthyer në antivlera, gjuha nuk është më një mjet komunikimi, por mjet gënjeshtre dhe mashtrimi. Fjalët janë kthyer në lëvozhga tingujsh pa kuptim, brenda një bote që ka humbur identitetin, që ka humbur çdo gjë njerëzore, ku njerëzit pa ndjenja tashmë, nuk kanë më arsye të komunikojnë.
Humori i jashtëzakonshëm i Ionescos shkon në ekstrem....
“Aty thotë një kriktik, një rrëshkitje dhe arrijmë ne tragjizëm”... Në vepër gjërat më të panatyrshme kthehen në të natyrshme. Njerëzit duket sikur nuk mund të mendojnë më, por ç’rëndësi ka kjo thjesht ata rrotullohen në kohë dhe hapësirë, ku në të vërtetë s’ka as kohë dhe as hapësirë për këta personazhe të “lumtur” në dukje (mjerane). Humori tepër “therës” i Ionescos e bën realitetin të duket i çuditshëm, paradoksi del në sipërfaqe, absurditeti i jetës njerëzore përballet me ne dhe ne shtangemi me maskën e çudisë së dhimbshme. Teatri i absurdit rishikon fatin e njeriut, rishikon egzistencën tonë...